Greece is the only country that, instead of celebrating the end of war, commemorates the moment when the Greek Prime Minister, Ioannis Metaxas, responded with a simple ‘NO’ (ohi in Greek) to Benito Mussolini’s ultimatum on the 28th of October 1940, that demanded the Axis powers to be allowed into Greek soil and occupy strategic positions. The heroic ‘no’ signified the beginning of Greek resistance to the Axis, causing international sensation and admiration towards the Greek people.
In the words of Dilys Powell (Remember Greece, 1941)
‘It was the difficult, honourable way they chose; ...they earned, if ever a people earned it, the right to be counted in the line of descent from the greatness of the ancient world.
The bearing of these people in the unequal war with Germany and Italy was not due to a sudden and isolated burst of bravery; it was the result of something innate in them, it was a symbol of the essential continuity of Greek history.’
Since the end of the war, OHI Day (also spelled OXI day) is celebrated with student and military parades in Greece, Cyprus and by Greek communities abroad.
Η ‘Ημέρα της Νίκης’ γιορτάζεται σε πολλές Ευρωπαϊκές χώρες σε ανάμνηση της άνευ όρων παράδοσης των γερμανικών δυνάμεων που σήμανε το τέλος του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου.
Η Ελλάδα είναι η μοναδική χώρα που εορτάζει όχι το τέλος του πολέμου, αλλά την στιγμή που ο Έλληνας πρωθυπουργός Ιωάννης Μεταξάς απάντησε με ένα ‘όχι’ το τελεσίγραφο του Ιταλού Μπενίτο Μουσολίνι στις 28 Οκτωβρίου 1940, που απαιτούσε να επιτρέψει στις δυνάμεις του Άξονα να εισβάλλουν στο ελληνικό έδαφος και να καταλάβουν στρατηγικές θέσεις. Το ηρωικό ‘όχι’ σήμανε το ξεκίνημα της ελληνικής αντίστασης στον Άξονα, που προκάλεσε αίσθηση διεθνώς και θαυμασμό προς τους Έλληνες.
Όπως γράφει η Dilys Powell (Remember Greece, 1941)
‘ Ήταν ο δύσκολος, ο έντιμος δρόμος που διάλεξαν... Κέρδισαν, αν ποτέ κάποιος λαός κατάφερε να το κερδίσει, το δικαίωμα να θεωρούνται απόγονοι του μεγαλείου του αρχαίου κόσμου.
Η στάση αυτών των ανθρώπων στον άνισο πόλεμο με την Γερμανία και την Ιταλία δεν ήταν εξαιτίας μιας ξαφνικής και μεμονωμένης έκρηξης γενναιότητας. Ήταν το αποτέλεσμα κάτι έμφυτου μέσα τους, ήταν σύμβολο της απαραίτητης συνέχειας της Ελληνικής ιστορίας.’
Από το τέλος του πολέμου η ‘μέρα του Όχι’ γιορτάζεται κάθε χρόνο με μαθητικές και στρατιωτικές παρελάσεις στην Ελλάδα, την Κύπρο και από τις ελληνικές κοινότητες του εξωτερικού.